Widok zawartości stron
Sosna czarna
Sosna czarna, sosna austriacka (Pinus nigra Arn.) – gatunek drzewa z rodziny sosnowatych (Pinaceae). Sosna czarna występuje na terenie południowej i południowo-zachodniej Europy oraz Azji Mniejszej. Do Polski sosnę czarną sprowadzono w 1759 r. Pierwotny areał tego gatunku rozciąga się od Maroka i Hiszpanii, przez Pireneje, Alpy, południowe Karpaty aż do Półwyspu Krymskiego. W Polsce poza parkami najłatwiej ją można spotkać na wybrzeżu, gdzie była stosowana do umacniania wydm. Chętnie sadzona w ogrodach i parkach. Jest podstawowym gatunkiem do nasadzeń miejskich i rejonów przemysłowych. Wykorzystywana do rekultywacji zdegradowanych terenów. Odmiany karłowe znajdują zastosowanie w zieleni publicznej, ogrodach przydomowych, wrzosowiskowych i skalnych. Sosna czarna różni się od zwyczajnej przede wszystkim szaroczarną korą (stąd nazwa) oraz dłuższymi i grubszymi igłami. Podobnie jak u sosny zwyczajnej, są one zebrane na krótkopędach po dwie sztuki, jednak ich długość może dochodzić nawet do 18cm. Drewno podobne do występującego u sosny zwyczajnej, jednak nieco bardziej miękkie i słabsze, zawiera też znacznie więcej żywicy, przez co jest cięższe. Więcej o gatunku dowiesz się z Internetu, np. na stronach Wikipedii , >>>, >>>
