ochrona lasu
Posadzenie nowego pokolenia lasu i prowadzenie zabiegów hodowlanych to jeszcze nie wszystko. Na lasy w każdej klasie wieku mają wpływ szkodliwe czynniki zewnętrzne. Oprócz szkodliwych czynników naturalnych wywodzących się ze świata przyrody ożywionej, dochodzą jeszcze wzmożone działania przyrody nieożywionej. Przed niektórymi z tych niekorzystnych czynników lasy bronią się same, niejako w sposób naturalny. Natomiast przed wieloma zagrożeniami ze świata przyrody ożywionej nie są w stanie się obronić i wymagają troskliwej opieki leśników. Podstawą działań w ochronie lasu jest profilaktyka. Ma ona na celu zapobieganiu procesom chorobotwórczym oraz zwiększenie odporności drzew na szkodniki i czynniki chorobotwórcze.
Lasy Nadleśnictwa Prószków są zagrażane przez szkodniki owadzie. Z uwagi na przewagę monokultur sosnowych prowadzony jest w nich stały monitoring poprzez:
• Obserwacje upraw drzew iglastych przed ryjkowcami,
• Wykładanie pułapek feromonowych,
• Wykładnie drzew pułapkowych,
• Obserwację lotów brudnicy mniszki na transektach,
• Jesienne poszukiwania szkodników pierwotnych sosny,
Ważnymi sprzymierzeńcami w naszej walce z nadmiernym rozmnażaniem się szkodliwych owadów są ptaki. W celu poprawy ich bytowania wywieszamy w lasach budki lęgowe oraz schrony dla nietoperzy, a w okresach zimowych dokarmiamy je.
Ważnym zadaniem leśników jest również ograniczanie szkód spowodowanych przez zwierzynę (Jeleń, Sarna, Dzik). Zgryzanie sadzonek, ich wydeptywanie, spałowanie i czemchanie, jeśli nie prowadzą do uśmiercenia młodych drzewek, to sprawiają, że z drzewek okaleczonych wyrastają lasy o obniżonej wartości technicznej drewna. Stąd prowadzimy wiele działań w celu ochrony (szczególnie młodych) drzewostanów przed presją zwierzyny. Najcenniejsze gatunki drzew wysadzane na uprawy leśne wymagają ogrodzeń siatkowych. Rocznie w Nadleśnictwie Prószków grodzi się około 40 – 50 ha upraw. Ponadto stosujemy zabezpieczanie mechaniczne w postaci palikowania modrzewia. W okresach zimowych w związku z ograniczonym dostępem do bazy pokarmowej celem zmniejszenie szkód w uprawach i młodnikach wykładamy drzewa ogryzowe na pow. blisko 650 ha.
MATERIAŁY DO POBRANIA
Monitoring uszkodzeń o charakterze biotycznym
Monitoring uszkodzeń powodowanych przez czynniki abiotyczne i grzyby
Najnowsze aktualności
ADAPTACJA LASÓW I LEŚNICTWA DO ZMIAN KLIMATU - KONTYNUACJA PROJEKTÓW
ADAPTACJA LASÓW I LEŚNICTWA DO ZMIAN KLIMATU - KONTYNUACJA PROJEKTÓW
Retencja w lasach to nie tylko ochrona zasobów wodnych czy przeciwdziałanie erozji wodnej, ale także kwestia przetrwania lasów i zachowania ich różnorodności biologicznej w obliczu zachodzących zmian klimatycznych. W procesie adaptacji do nowych warunków przyrodniczych ważne jest to, w jaki sposób gospodarujemy wodą, ponieważ las jako ekosystem powinien być przygotowany zarówno na okresy jej nadmiaru, jak i niedoboru.
Coraz częściej doświadczamy negatywnych skutków zmian klimatycznych w postaci suszy, pożarów, powodzi, podtopień, intensywnych lub długotrwałych opadów atmosferycznych, ekstremalnych spływów powierzchniowych wód czy też niszczącego działania wód wezbraniowych. To problem, który dotyka nie tylko człowieka, ale przede wszystkim otaczającą nas przyrodę. Dlatego leśnicy po raz kolejny przystępują do realizacji projektów, które wzmocnią odporność nizinnych i górskich ekosystemów leśnych na zagrożenia związane ze zmianami klimatycznymi.
„Kompleksowy projekt adaptacji lasów i leśnictwa do zmian klimatu - mała retencja oraz przeciwdziałanie erozji wodnej na terenach nizinnych - kontynuacja (MRN3)”
Do końca 2028 roku na terenie dwudziestu dziewięciu nizinnych nadleśnictw RDLP w Katowicach powstaną lub zostaną przebudowane/odbudowane m. in. śródleśne zbiorniki retencyjne, małe urządzenia piętrzące oraz gromadzące wodę (zastawki i progi) czy też obiekty hydrotechniczne takie jak przepusty, brody i mosty. W ramach projektu planujemy wykonanie łącznie 431 obiektów małej retencji, które pozwolą na osiągnięcie wskaźnika pojemności o szacunkowej wartości 1,38 mln m3. Koszt realizacji projektu MRN3 na terenie katowickiej dyrekcji wyniesie 118,7 mln zł.
Szczegółowe informacje na temat projektu dostępne są tutaj.
„Kompleksowy projekt adaptacji lasów i leśnictwa do zmian klimatu - mała retencja oraz przeciwdziałanie erozji wodnej na terenach górskich - kontynuacja (MRG3)”
Do końca 2028 roku na terenie dziewięciu górskich nadleśnictw RDLP w Katowicach powstaną lub zostaną odbudowane m. in. zbiorniki małej retencji, obiekty hydrotechniczne (przepusty i brody) oraz zabezpieczenia przeciwerozyjne dróg, szlaków zrywkowych i obiektów infrastruktury, takie jak bystrza, kaszyce i dylówki. W ramach projektu planujemy wykonanie łącznie 252 obiektów małej retencji, które pozwolą na osiągnięcie wskaźnika pojemności o wartości 46,9 tys. m3. Koszt realizacji projektu MRG3 na terenie katowickiej dyrekcji wyniesie 57,7 mln zł.
Szczegółowe informacje na temat projektu dostępne są tutaj.
Działania adaptacyjne, które łagodzą negatywne skutki zmian klimatu
To już kolejna odsłona kompleksowych działań retencyjnych i przeciwerozyjnych realizowanych przez Lasy Państwowe przy wsparciu środków z Unii Europejskiej. W ramach poprzednich edycji projektów małej retencji udało się wybudować lub odtworzyć łącznie 1400 obiektów na terenie RDLP w Katowicach, dzięki którym zmagazynowano dodatkowe 4 miliony m3 wody w lasach. Taką ilością wody można by wypełnić blisko 12 katowickich Spodków!
Poprzednio inwestycje skupiały się na budowie i modernizacji niewielkich zbiorników wodnych oraz ochronie obszarów mokradłowych na terenach nizinnych. Z kolei w górach zrealizowano szereg działań przeciwerozyjnych, które m.in. zabezpieczają leśną infrastrukturę drogową przed niszczącą siłą wody, spowalniają jej spływ po górskich stokach czy też przywracają ciągłość biologiczną potoków.
Mała retencja - wielkie efekty
Jedną z głównych korzyści płynących z małej retencji jest wzrost potencjału magazynowania wody przez lasy oraz poprawa bilansu wodnego. Nadmierny odpływ wody zostaje ograniczony i spowolniony, wzrasta poziom wód gruntowych oraz wilgotność siedlisk. Śródleśne stawy, oczka wodne i mokradła oddziałują korzystnie na mikroklimat oraz wpływają na wzrost wilgotności powietrza i ściółki leśnej. Tym samym obniżając zagrożenie pożarowe w lasach i sprawiając, że lasy oraz sąsiadujące z nimi tereny stają się odporniejsze na suszę. Zahamowanie odpływu wody opadowej, jej rozpraszanie oraz gromadzenie w wielu zbiornikach pomaga w okresach intensywnych opadów przechwycić jej nadmiar, wpływając na zmniejszenie zagrożenia powodziowego. Ograniczone zostają również skutki nadmiernej erozji wodnej, zwłaszcza tej powodowanej przez intensywne, obfite opady deszczu. Małe zbiorniki i oczka wodne, a także obszary mokradłowe tworzą również przyjazne środowisko dla rozwoju wielu gatunków roślin i zwierząt, co przekłada się na zwiększenie różnorodności biologicznej w lesie.