Webcontent-Anzeige Webcontent-Anzeige

Martwe drewno

Na tej podstronie dowiesz się wielu ciekawych informacji o roli martwego drewna w ekosystemach leśnych.

 

Co nazywamy martwym drewnem?

Są to obumarłe drzewa i ich części. W praktyce dużą część drewna martwego stanowią pozostawione po eksploatacji surowca drzewnego, niepozyskiwane części ściętych drzew (karpy, konary i gałęzie). Istotną rolę odgrywa również martwe drewno będące częścią żyjących drzew (obumarłe konary, martwice boczne będące następstwem wcześniejszych uszkodzeń). Martwe drewno to także całe obumarłe drzewa, stojące (posusz) i leżące, powalone siłami natury (wiatrowały, złomy). Wspólną cechą wyróżniającą martwe drewno, jest założenie jego pozostawienia w lesie na zawsze, czyli do naturalnego rozpadu.

Przykład martwego drewna, od lat ulegającego powolnemu rozpadowi.

 

Po co pozostawiamy martwe drewno w lesie?

Rola martwego drewna jest trudna do przecenienia. Jest ono źródłem zarówno materii organicznej jak i uwięzionej w niej energii. Jest domem dla wielu gatunków organizmów, poczynając od bakterii, poprzez grzyby, rośliny, owady i inne drobne bezkręgowce, na ptakach i ssakach kończąc. Dla jednych są źródłem pokarmy, dla innych środowiskiem do wzrostu, dla jeszcze innych miejscem schronienia czy rozrodu. Martwe drewno to prawdziwa oaza bioróżnorodności, często warunkuje występowanie wielu rzadkich i chronionych gatunków.

Bez pozostawiania martwego drewna wiele rzadkich gatunków straci możliwość rozrodu. Na zdjęciu samiec rohatyńca nosorożca.

 

Pień powalonego przed laty dęba stał się doskonałą pożywką do rozwoju całego skupiska mchów.

Martwy pień bukowy stał się domem między innymi grzybów, w tym hub wytwarzających okazałe owocniki.

 

Ale u Pana bałagan Panie Leśniczy !

Przez wieki ukształtowała się postrzeganie obecności martwego drewna w lesie jako przejaw niegospodarności i brak dbałości o stan zdrowotny lasu. Wszak każdy kawałek drewna zamiast rozpaść się w lesie można wykorzystać, chociażby jako źródło tak potrzebnej nam wszystkim energii. Zamierające drzewa w bardzo wielu przypadkach rzeczywiście mogą stać się śmiertelnym zagrożeniem dla drzew rosnących w pobliżu będąc rozmnożą szkodnika. Nowoczesna gospodarka leśna dostrzega rolę martwego drewna, dbając by wystarczyło go dla wszystkich grup organizmów żywych. Powoduje to jednak konflikt z osobami nie rozumiejącymi dlaczego leśnicy pozostawiają w lesie część martwych drzewa. Stąd często zarzuty marnotrawstwa cennego surowca – ale czy sprawiedliwe.

 

Martwe drewno może być groźnym !

Dbałość o bioróżnorodność ekosystemów leśnych ma także mroczne oblicze. Pozostawione w lesie martwe stojące drzewo może stać się zagrożeniem dla osób w nim przebywających. Zmurszałe konary, a z czasem całe fragmenty pnia odłamują się i spadają na ziemię. Uderzenie takiego ciężaru może dla człowieka okazać się śmiertelnym. Dlatego unikaj zbliżania się do martwych drzew, a fatalnym wręcz pomysłem są zabawy polegające na obalaniu wypróchniałych pni, lub wspinanie się na martwe drzewa.

Martwe drewno, pełniące tak ważną rolę w ekosystemie może stwarzać realne zagrożenie dla osób przebywających w lesie.

Martwe drewno w ogrodzie ?

Własną oazę bioróżnorodności możemy stworzyć również we własnym ogrodzie. Wystarczy w zacienionym wilgotnym miejscu złożyć drewno z martwych konarów (można na ten cel przeznaczyć część drewna zakupionego do celów opałowych) lub gałęzi z cięć pielęgnacyjnych w ogrodzie lub sadzie. Niewielka sterta martwego drewna z pewnością stanie się domem dla wielu ciekawych organizmów.

Stos martwego drewna w ogrodzie sprawi, że być może zamieszka w nim jeż.

Asset Publisher Asset Publisher

Zurück

urządzanie lasu

urządzanie lasu

Gospodarka leśna w Lasach Państwowych prowadzona jest na podstawie planów urządzenia lasu, sporządzanych dla nadleśnictw na 10 lat. Wykonują je dla Lasów Państwowych specjalistyczne jednostki, m.in. Biuro Urządzania Lasu i Geodezji Leśnej (BULiGL). Plany urządzenia lasu, po konsultacjach z udziałem społeczeństwa, są zatwierdzane decyzją Ministra Środowiska.

Przygotowanie planu poprzedza zawsze dokładna inwentaryzacja i ocena stanu lasu. Leśnicy określają takie cechy lasu, jak struktura, budowa, wiek, skład gatunkowy, stan zdrowotny, warunki glebowo-siedliskowe itp. W działaniach przewidzianych do realizacji uwzględnia się cele gospodarki leśnej i funkcje, jakie pełnią lasy w urządzanym nadleśnictwie.
Współczesne plany gospodarowania na terenach leśnych wykonuje się, wykorzystując najnowsze osiągnięcia techniki.  Podstawowym narzędziem pracy jest tu leśna mapa numeryczna (LMN), będąca częścią systemu informacji przestrzennej (GIS). Mapa ta w sposób graficzny przetwarza i przedstawia dane zebrane podczas prac terenowych. Od lat w urządzaniu lasu stosuje się również coraz doskonalsze metody wykorzystywania zdjęć lotniczych i satelitarnych, które uzupełniają wyniki prac terenowych.

Czasami plan urządzenia lasu może być opracowywany na okres krótszy niż 10 lat. Dzieje się tak w uzasadnionych przypadkach, na przykład gdy wystąpią duże szkody lub klęski żywiołowe.

Plan urządzenia lasu powinien zawierać m.in.:

- opis lasów i gruntów przeznaczonych do zalesienia,
- analizę gospodarki leśnej w minionym okresie,
- program ochrony przyrody,
- określenie zadań związanych z pozyskaniem drewna, zalesieniami i odnowieniami, pielęgnacją i ochroną lasu, gospodarką łowiecką i tworzeniem infrastruktury leśnej (budynki, drogi).

Plan urządzenia lasu wykonywany jest na podstawie obowiązującej w Lasach Państwowych instrukcji.

Obowiązujący dla naszego nadleśnictwa plan urządzania lasu można znaleźć w Biuletynie Informacji Publicznej.