Asset Publisher
Rezerwaty przyrody
Rezerwat przyrody obejmuje obszary zachowane w stanie naturalnym lub mało zmienionym, ekosystemy, ostoje i siedliska przyrodnicze, a także siedliska roślin, siedliska zwierząt i siedliska grzybów oraz twory i składniki przyrody nieożywionej, wyróżniające się szczególnymi wartościami przyrodniczymi, naukowymi, kulturowymi lub walorami krajobrazowymi.
Na terenie Nadleśnictwa Prószków znajduje się 4 rezerwaty przyrody:
1) Rezerwat „Blok" o powierzchni 6,56 ha powołany Zarządzeniem nr 310 Ministra Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego z dnia 14.09.1959r. Położony jest na terenie leśnictwa Rzymkowice w oddziale 311j w gminie Korfantów w powiecie nyskim. Jest rezerwatem utworzonym w celu zachowania drzewostanu (fragmentu starego boru świeżego) o cechach naturalnego pochodzenia, stanowiącego pozostałość po dawnej puszczy. Głównym gatunkiem tworzącym górne piętro drzewostanu jest sosna rodzimego pochodzenia rasy „gibba" charakteryzująca się dobrze oczyszczonymi strzałami i płaskimi koronami. Drzewostan mimo zaawansowanego wieku charakteryzuje się dobrą zdrowotnością.
2) Rezerwat „Jeleni Dwór" o powierzchni 3,49 ha powołany Zarządzeniem nr 309 Ministra Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego z dnia 14.09.1959 r. Położony jest na terenie leśnictwa Jeleni Dwór, oddział 353g, w gminie Biała, w powiecie prudnickim. Jest rezerwatem utworzonym w celu zachowania fragmentu lasu mieszanego naturalnego pochodzenia – pozostałości po dawnej puszczy. Trzon rezerwatu stanowi starodrzew z sosną , świerkiem i dębem szypułkowym. W rezerwacie występuje duża liczba gatunków mszaków. Niestety od kilkunastu lat postępuje proces zamierania drzew, w następstwie czego doszło do silnego zadarnienia dna lasu (bujny rozwój roślinności zielnej). Obecnie płat lasu w granicach rezerwatu reprezentuje fazę rozpadu drzewostanu, brak jest młodszego pokolenia o właściwym dla tego zespołu składzie gatunkowym.
3) Rezerwat „Jaśkowice" o powierzchni 5,89 ha, powołany Zarządzeniem nr 64 Ministra Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego z dnia 20.06.1969r. Położony jest na terenie leśnictwa Przysiecz, oddział 120c, w gminie Prószków, w powiecie opolskim. Jest rezerwatem utworzonym w celu ochrony lasu mieszanego o naturalnym charakterze, stanowiącym pozostałość dawnych drzewostanów modrzewiowych. Głównym gatunkiem na powierzchni rezerwatu jest modrzew europejski, odmiany sudeckiej (70% udziału), a drzewostan dopełniają: sosna pospolita i dąb szypułkowy. Najstarsze drzewa sięgają wieku 200 lat.
4) Rezerwat „Przysiecz" o powierzchni 3,10 ha, powołany Zarządzeniem Ministra Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego z dnia 14.02.1958r. Położony jest w leśnictwie Wybłyszczów, oddziale 200d,f, w gminie Prószków, w powiecie opolskim. Jest rezerwatem utworzonym w celu ochrony starodrzewia modrzewia europejskiego, odmiany sudeckiej , pochodzenia naturalnego, w wieku około 200 lat. Ponadto w rezerwacie rosną również dęby, sosny, jodły , świerki, jawory i graby.
Asset Publisher
ADAPTACJA LASÓW I LEŚNICTWA DO ZMIAN KLIMATU - KONTYNUACJA PROJEKTÓW
ADAPTACJA LASÓW I LEŚNICTWA DO ZMIAN KLIMATU - KONTYNUACJA PROJEKTÓW
Retencja w lasach to nie tylko ochrona zasobów wodnych czy przeciwdziałanie erozji wodnej, ale także kwestia przetrwania lasów i zachowania ich różnorodności biologicznej w obliczu zachodzących zmian klimatycznych. W procesie adaptacji do nowych warunków przyrodniczych ważne jest to, w jaki sposób gospodarujemy wodą, ponieważ las jako ekosystem powinien być przygotowany zarówno na okresy jej nadmiaru, jak i niedoboru.
Coraz częściej doświadczamy negatywnych skutków zmian klimatycznych w postaci suszy, pożarów, powodzi, podtopień, intensywnych lub długotrwałych opadów atmosferycznych, ekstremalnych spływów powierzchniowych wód czy też niszczącego działania wód wezbraniowych. To problem, który dotyka nie tylko człowieka, ale przede wszystkim otaczającą nas przyrodę. Dlatego leśnicy po raz kolejny przystępują do realizacji projektów, które wzmocnią odporność nizinnych i górskich ekosystemów leśnych na zagrożenia związane ze zmianami klimatycznymi.
„Kompleksowy projekt adaptacji lasów i leśnictwa do zmian klimatu - mała retencja oraz przeciwdziałanie erozji wodnej na terenach nizinnych - kontynuacja (MRN3)”
Do końca 2028 roku na terenie dwudziestu dziewięciu nizinnych nadleśnictw RDLP w Katowicach powstaną lub zostaną przebudowane/odbudowane m. in. śródleśne zbiorniki retencyjne, małe urządzenia piętrzące oraz gromadzące wodę (zastawki i progi) czy też obiekty hydrotechniczne takie jak przepusty, brody i mosty. W ramach projektu planujemy wykonanie łącznie 431 obiektów małej retencji, które pozwolą na osiągnięcie wskaźnika pojemności o szacunkowej wartości 1,38 mln m3. Koszt realizacji projektu MRN3 na terenie katowickiej dyrekcji wyniesie 118,7 mln zł.
Szczegółowe informacje na temat projektu dostępne są tutaj.
„Kompleksowy projekt adaptacji lasów i leśnictwa do zmian klimatu - mała retencja oraz przeciwdziałanie erozji wodnej na terenach górskich - kontynuacja (MRG3)”
Do końca 2028 roku na terenie dziewięciu górskich nadleśnictw RDLP w Katowicach powstaną lub zostaną odbudowane m. in. zbiorniki małej retencji, obiekty hydrotechniczne (przepusty i brody) oraz zabezpieczenia przeciwerozyjne dróg, szlaków zrywkowych i obiektów infrastruktury, takie jak bystrza, kaszyce i dylówki. W ramach projektu planujemy wykonanie łącznie 252 obiektów małej retencji, które pozwolą na osiągnięcie wskaźnika pojemności o wartości 46,9 tys. m3. Koszt realizacji projektu MRG3 na terenie katowickiej dyrekcji wyniesie 57,7 mln zł.
Szczegółowe informacje na temat projektu dostępne są tutaj.
Działania adaptacyjne, które łagodzą negatywne skutki zmian klimatu
To już kolejna odsłona kompleksowych działań retencyjnych i przeciwerozyjnych realizowanych przez Lasy Państwowe przy wsparciu środków z Unii Europejskiej. W ramach poprzednich edycji projektów małej retencji udało się wybudować lub odtworzyć łącznie 1400 obiektów na terenie RDLP w Katowicach, dzięki którym zmagazynowano dodatkowe 4 miliony m3 wody w lasach. Taką ilością wody można by wypełnić blisko 12 katowickich Spodków!
Poprzednio inwestycje skupiały się na budowie i modernizacji niewielkich zbiorników wodnych oraz ochronie obszarów mokradłowych na terenach nizinnych. Z kolei w górach zrealizowano szereg działań przeciwerozyjnych, które m.in. zabezpieczają leśną infrastrukturę drogową przed niszczącą siłą wody, spowalniają jej spływ po górskich stokach czy też przywracają ciągłość biologiczną potoków.
Mała retencja - wielkie efekty
Jedną z głównych korzyści płynących z małej retencji jest wzrost potencjału magazynowania wody przez lasy oraz poprawa bilansu wodnego. Nadmierny odpływ wody zostaje ograniczony i spowolniony, wzrasta poziom wód gruntowych oraz wilgotność siedlisk. Śródleśne stawy, oczka wodne i mokradła oddziałują korzystnie na mikroklimat oraz wpływają na wzrost wilgotności powietrza i ściółki leśnej. Tym samym obniżając zagrożenie pożarowe w lasach i sprawiając, że lasy oraz sąsiadujące z nimi tereny stają się odporniejsze na suszę. Zahamowanie odpływu wody opadowej, jej rozpraszanie oraz gromadzenie w wielu zbiornikach pomaga w okresach intensywnych opadów przechwycić jej nadmiar, wpływając na zmniejszenie zagrożenia powodziowego. Ograniczone zostają również skutki nadmiernej erozji wodnej, zwłaszcza tej powodowanej przez intensywne, obfite opady deszczu. Małe zbiorniki i oczka wodne, a także obszary mokradłowe tworzą również przyjazne środowisko dla rozwoju wielu gatunków roślin i zwierząt, co przekłada się na zwiększenie różnorodności biologicznej w lesie.