Asset Publisher Asset Publisher

Lasy Nadleśnictwa Prószków


Lasy Nadleśnictwa Prószków położone są na Nizinie Śląskiej, w centralnej części województwa opolskiego, i zajmują obszar 180 km2 w zasięgu czterech powiatów : Opole, Krapkowice, Prudnik i Nysa. Północna część lasów Nadleśnictwa położona jest w gminie Prószków i Komprachcice, i oddalona o 13 km od Opola. Wschodnia cześć Nadleśnictwa, opierająca się o rzekę Odrę, leży w terytorialnym zasięgu gmin Krapkowice i Walce. Południowa i zachodnia część Nadleśnictwa leży na terytorium gmin Strzeleczki, Głogówek, Biała, Korfantów i Tułowice.
W Nadleśnictwie Prószków wyróżnia się gleby bielicowe, czarne ziemie zdegradowane, gleby bielicowe oglejone, gleby brunatne, wyługowane mady, gleby bagienne i murszowe. Występują również torfowiska, które stanowią jeden z najrzadszych i najbardziej zagrożonych ekosystemów ze względu na ich duże znaczenie dla retencji i oczyszczania wód.
Największy udział siedlisk w powierzchni leśnej Nadleśnictwa Prószków stanowią siedliska mieszane świeże tj. LMśw (63,8%), oraz BMśw (26,8%).
Lasy Nadleśnictwa Prószków obejmują swym zasięgiem część Borów Niemodlińskich, jednego z największych zwartych kompleksów leśnych na Opolszczyźnie, położonego w V Śląskiej Krainie Przyrodniczo-Leśnej, dzielnicy Równiny Niemodlińsko – Grodkowskiej.
Tutejsze lasy to w większości drzewostany iglaste składające się głównie z  sosny, świerka i modrzewia. Ten ostatni wytworzył odrębny ekotyp, dający bardzo cenne drewno. Żyźniejsze tereny pokrywają drzewostany liściaste, gdzie głównym gatunkiem jest dąb i buk, a w domieszce występuje również klon, jawor, jesion, lipa, wiąz, grab, robinia.
Wędrując przez lasy prószkowskie warto zwrócić uwagę na liczne chronione i rzadkie gatunki roślin i zwierząt. Spośród roślin będą to: śnieżyczka przebiśnieg, marzanka wonna, konwalia majowa, wawrzynek wilczełyko, bluszcz pospolity, widłak goździsty, pełnik europejski, grążel żółty, kotewka orzech wodny, bagno zwyczajne i inne. Wśród chronionej fauny wyróżniają się owady: modraszek telejus i biegacz wręgaty, wśród płazów ropuchy – paskówka i zielona, wśród gadów jaszczurki – zwinka, żyworodna i padalec, a także węże – zaskroniec i żmija zygzakowata. Wśród kilkudziesięciu gatunków chronionych ptaków na uwagę zasługują muchołówki – mała i białoszyja, sowa uszata, dudek, kruk i zimorodek, a także zakładające gniazda w pobliżu śródleśnych łąk żurawie i bociany czarne. Spośród ssaków wyróżniają się jeże – wschodni i zachodni, ryjówki – aksamitna i malutka, łasice – łaska i gronostaj oraz kilka gatunków nietoperzy. Na dopływach Odry w leśnictwie Rogów możemy obserwować żeremia i drzewa ścięte przez bobry, które powróciły na swoje pierwotne tereny po kilku wiekach nieobecności.



 


Asset Publisher Asset Publisher

Back

ADAPTACJA LASÓW I LEŚNICTWA DO ZMIAN KLIMATU - KONTYNUACJA PROJEKTÓW

ADAPTACJA LASÓW I LEŚNICTWA DO ZMIAN KLIMATU - KONTYNUACJA PROJEKTÓW

Retencja w lasach to nie tylko ochrona zasobów wodnych czy przeciwdziałanie erozji wodnej, ale także kwestia przetrwania lasów i zachowania ich różnorodności biologicznej w obliczu zachodzących zmian klimatycznych. W procesie adaptacji do nowych warunków przyrodniczych ważne jest to, w jaki sposób gospodarujemy wodą, ponieważ las jako ekosystem powinien być przygotowany zarówno na okresy jej nadmiaru, jak i niedoboru.

Logo Funduszy Europejskich na Infrastrukturę, Klimat, Środowisko, Rzeczypospolitej Polskiej i Unii Europejskiej

Coraz częściej doświadczamy negatywnych skutków zmian klimatycznych w postaci suszy, pożarów, powodzi, podtopień, intensywnych lub długotrwałych opadów atmosferycznych, ekstremalnych spływów powierzchniowych wód czy też niszczącego działania wód wezbraniowych. To problem, który dotyka nie tylko człowieka, ale przede wszystkim otaczającą nas przyrodę. Dlatego leśnicy po raz kolejny przystępują do realizacji projektów, które wzmocnią odporność nizinnych i górskich ekosystemów leśnych na zagrożenia związane ze zmianami klimatycznymi. 

„Kompleksowy projekt adaptacji lasów i leśnictwa do zmian klimatu - mała retencja oraz przeciwdziałanie erozji wodnej na terenach nizinnych - kontynuacja (MRN3)”

Do końca 2028 roku na terenie dwudziestu dziewięciu nizinnych nadleśnictw RDLP w Katowicach powstaną lub zostaną przebudowane/odbudowane m. in. śródleśne zbiorniki retencyjne, małe urządzenia piętrzące oraz gromadzące wodę (zastawki i progi) czy też obiekty hydrotechniczne takie jak przepusty, brody i mosty. W ramach projektu planujemy wykonanie łącznie 431 obiektów małej retencji, które pozwolą na osiągnięcie wskaźnika pojemności o szacunkowej wartości 1,38 mln m3. Koszt realizacji projektu MRN3 na terenie katowickiej dyrekcji wyniesie 118,7 mln zł.

Szczegółowe informacje na temat projektu dostępne są tutaj.

„Kompleksowy projekt adaptacji lasów i leśnictwa do zmian klimatu - mała retencja oraz przeciwdziałanie erozji wodnej na terenach górskich - kontynuacja (MRG3)”

Do końca 2028 roku na terenie dziewięciu górskich nadleśnictw RDLP w Katowicach powstaną lub zostaną odbudowane m. in. zbiorniki małej retencji, obiekty hydrotechniczne (przepusty i brody) oraz zabezpieczenia przeciwerozyjne dróg, szlaków zrywkowych i obiektów infrastruktury, takie jak bystrza, kaszyce i dylówki. W ramach projektu planujemy wykonanie łącznie 252 obiektów małej retencji, które pozwolą na osiągnięcie wskaźnika pojemności o wartości 46,9 tys. m3. Koszt realizacji projektu MRG3 na terenie katowickiej dyrekcji wyniesie 57,7 mln zł.

Szczegółowe informacje na temat projektu dostępne są tutaj.

Działania adaptacyjne, które łagodzą negatywne skutki zmian klimatu

To już kolejna odsłona kompleksowych działań retencyjnych i przeciwerozyjnych realizowanych przez Lasy Państwowe przy wsparciu środków z Unii Europejskiej. W ramach poprzednich edycji projektów małej retencji udało się wybudować lub odtworzyć łącznie 1400 obiektów na terenie RDLP w Katowicach, dzięki którym zmagazynowano dodatkowe 4 miliony m3 wody w lasach. Taką ilością wody można by wypełnić blisko 12 katowickich Spodków!

Infografika przedstawiająca realizację projektów związanych z małą retencją na terenie RDLP w Katowicach

Poprzednio inwestycje skupiały się na budowie i modernizacji niewielkich zbiorników wodnych oraz ochronie obszarów mokradłowych na terenach nizinnych. Z kolei w górach zrealizowano szereg działań przeciwerozyjnych, które m.in. zabezpieczają leśną infrastrukturę drogową przed niszczącą siłą wody, spowalniają jej spływ po górskich stokach czy też przywracają ciągłość biologiczną potoków.

Mała retencja - wielkie efekty

Jedną z głównych korzyści płynących z małej retencji jest wzrost potencjału magazynowania wody przez lasy oraz poprawa bilansu wodnego. Nadmierny odpływ wody zostaje ograniczony i spowolniony, wzrasta poziom wód gruntowych oraz wilgotność siedlisk. Śródleśne stawy, oczka wodne i mokradła oddziałują korzystnie na mikroklimat oraz wpływają na wzrost wilgotności powietrza i ściółki leśnej. Tym samym obniżając zagrożenie pożarowe w lasach i sprawiając, że lasy oraz sąsiadujące z nimi tereny stają się odporniejsze na suszę. Zahamowanie odpływu wody opadowej, jej rozpraszanie oraz gromadzenie w wielu zbiornikach pomaga w okresach intensywnych opadów przechwycić jej nadmiar, wpływając na zmniejszenie zagrożenia powodziowego. Ograniczone zostają również skutki nadmiernej erozji wodnej, zwłaszcza tej powodowanej przez intensywne, obfite opady deszczu. Małe zbiorniki i oczka wodne, a także obszary mokradłowe tworzą również przyjazne środowisko dla rozwoju wielu gatunków roślin i zwierząt, co przekłada się na zwiększenie różnorodności biologicznej w lesie.